Όταν οι Ρεπουμπλικάνοι λάβει σχετικά με τη θέση που να μην κάνουμε τίποτα είναι ο σωστός τρόπος δράσης για τη μετανάστευση, πρέπει να σκεφτείτε, δεν πρόκειται για μια πολιτική στρατηγική, είναι περισσότερο σαν μια απεργία.

Όταν εργαζομένων τα πόδια έξω σε μια δουλειά και να αρνηθεί να κάνει οποιαδήποτε εργασία μέχρι πληρούνται ορισμένοι όροι, που ονομάζεται μια απεργία–αναζητήσετε–όμως αυτή είναι η στρατηγική που αναλαμβάνουν οι Ρεπουμπλικανοί μεταρρύθμιση της μετανάστευσης. Τους όρους; Δεν λέω, αλλά σύμφωνα με την συντηρητική ανάγνωση, Rep. Raul Λαμπραντόρ, R-Αϊντάχο, είπε ότι υπάρχει:

«συντριπτική υποστήριξη για να μην κάνουμε τίποτα φέτος.»

Αυτό είναι όλο. Σύμφωνα με το τεράστιο τύπο, αυτό έχει συγκεντρώσει, οι Ρεπουμπλικανοί δεν πρόκειται να προχωρήσει σε μεταρρύθμιση της μετανάστευσης «φέτος», επειδή:

• Ομπάμα δεν μπορούν να εμπιστευθούν να εφαρμόσει ό, τι laws έρχονται με.
• Αυτό δεν είναι μια καλή στιγμή για να γίνει αυτό τώρα, με ενδιάμεσες εκλογές έρχονται.
• Εάν οι μετανάστες πήρε να ψηφίσουν, ότι θα ψηφίσουν των δημοκρατικού γιατί οι Ρεπουμπλικανοί έχουν γίνει μια τέτοια μεγάλη εργασία της αποξένωσης των μεταναστών, θα χάσουν κάθε ελπίδα για ένα προεδρικό ελπιδοφόρα για χρόνια.
• Το κόμμα τσάι θα έχουν μια τακτοποίηση και να ζητούν την απομάκρυνση του κάθε δημοκρατικού που βοήθησε να πάρετε αυτό το πρόβλημα επιλυμένο.

Κανένα από τα παραπάνω δεν έχει τίποτα να κάνει με τον αμερικανικό λαό ή το πρόβλημα έχοντας 11 εκατομμύρια χωρίς χαρτιά μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα. Αμερικανοί πολίτες και τους παράνομους μετανάστες είναι αυτοί που υποφέρουν και να πληρώσει το τίμημα για αυτό το πρόβλημα, παρατεταμένη χρόνο με το χρόνο. Είμαστε, επίσης, αυτοί που πληρώνουν τους μισθούς ο νομοθέτης του και που να τους δώσουμε τη δουλειά τους.

Κατά τη γνώμη μου, που έχω ξεχάσει που εργάζονται για.

Αρνήθηκε να εγκρίνει νομοθεσία, επειδή φοβούνται ότι ο Πρόεδρος δεν θα επιβάλει το νόμο έχει πήρε να έχουν το κεφάλι τους εξετάζονται. Η διοίκηση Ομπάμα έχει απελαθεί περισσότερους ανθρώπους από άλλα οποιουδήποτε Προέδρου στην ιστορία, συμπεριλαμβανομένων όλους τους τέως προέδρους δημοκρατιών.

Αυτό δεν είναι επιβολή;

Το επιχείρημα ότι αυτό δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να θέσει επί τάπητος το θέμα αυτό είναι παράλογο. Πότε είναι πάντα ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να φέρει αυτό το θέμα; Μεταρρύθμιση της μετανάστευσης είναι ένα πολωτικό και ιδιαίτερα επίμαχο θέμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αναβάλλεται μέχρι αργότερα, πρέπει να σημαίνει πρέπει να εξεταστούν το συντομότερο δυνατόν.

Μετανάστες που έχουν δικαίωμα ψήφου είναι ακριβώς ένα γεγονός της ζωής.

«Κάθε μήνα πενήντα χιλιάδες Ισπανοί στροφή 18 και γίνει δικαιούνται να ψηφίσουν.»

Αυτό πρέπει να είναι ένα κίνητρο για να το πρωτοπόρο αυτό το θέμα, δεν θα την επιδεινώσει.

Το πρόβλημα φαίνεται να είναι ότι οι Ρεπουμπλικανοί φοβούνται το Tea Party, επειδή είναι μια ομάδα πολύ φωνητικά και ενεργό.

Τι θα συνέβαινε αν γίναμε πολύ φωνητικά και ενεργό;

Τι θα συνέβαινε αν είμαστε βομβαρδιζόμαστε τους τηλεφωνικές γραμμές και να γεμίσει τους email κουτιά με θυμωμένος μηνύματα λέγοντας τους εάν δεν να επιστρέψουν στην εργασία, δεν θα έχουν μια θέση εργασίας όταν το κάθισμά τους ήρθε για εκλογές;

Εάν λειτουργεί για το κόμμα τσάι, θα πρέπει να λειτουργεί για μας.

Κάντε κλικ σε αυτό το σύνδεσμο για τις πληροφορίες επαφών του Κογκρέσσου σας και να τους ενημερώσετε τι θέλετε από αυτούς.

Είναι πραγματικά μέχρι σας, εάν θέλετε να είναι. Ή, θα μπορούσατε να ακριβώς να καθίσει από το περιθώριο και Παρακολουθήστε όπως άλλοι πάρουν το δρόμο τους.

Merriam Webster καθορίζει την ηγεσία ως:

Εδώ ξανά βλέπουμε το ΤΕΛΩΝΕΊΟ ή η θέση για να είναι αληθινό. Μέλη του Κογκρέσου μας είναι σε θέση της ηγεσίας δυνάμει έχοντας εκλεγεί στο αξίωμα από το λαό.

Η ικανότητα να οδηγήσει είναι μπλέκοντας. Υποθέτω ότι δεν μπορεί να είναι ηγέτης, εάν δεν έχετε την ικανότητα να οδηγήσει, αλλά με την έλλειψη δράσης κλήσεις αυτή ικανότητα σε ερώτηση. Πώς μπορείτε να αποδείξετε μια ικανότητα αν δεν κάνετε τίποτα;

Που μας παίρνει να ΠΡΆΞΗΣ ή ένα ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ της ερμηνείας. Εδώ βλέπουμε ότι μέλη του Κογκρέσου μας είναι εντυπωσιακά σαφώς έξω, απραξίας για τη μετανάστευση για πολλοστή χρονιά, παραλείποντας να θεσπίσει το όνειρο πράξη, έστω και αν το ήμισυ της Επιτροπής ήταν Ρεπουμπλικάνοι και μισό ήταν δημοκράτες. Θα είχατε σκεφτεί ότι αν η Επιτροπή θα μπορούσε να επιτευχθεί συναίνεση, θα μπορούσε να πείστηκαν από το κόμμα τους για το βάσιμο της γιατί ήρθαν με την πρόταση που έκαναν. Αντ ' αυτού, το Δημοκρατών ψήφισε για να περάσει τη Γερουσία, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι αρνήθηκε να φέρει το λογαριασμό στο πάτωμα και οι νομοθέτες που ήταν μέρος της Επιτροπής που το δημιούργησε ήταν ξαφνικά από το ραντάρ. Σιωπηλή. Φάνηκε ότι ήταν στο κρύψιμο.

Ο τελευταίος ορισμός μόνο επαναλαμβάνει το όνομα και δεν κάνει τίποτα για να προσδιορίσει τον όρο πέρα από το τι έκανε το πρώτο.

Έτσι έχουμε, εξ ορισμού, Συνέδριο υπάρχουν ηγέτες στο όνομα και θέση και δυναμικό εξουσία μόνο. Έχουν δεν δείξει κάθε ενέργεια που θα καθόριζε τους ως ηγέτες με την πραγματική έννοια της λέξης.

Και Δημοκρατών–μόνο και μόνο επειδή παρουσιάσατε στο σώμα με ένα νομοσχέδιο, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείτε ακριβώς να καθίσετε και να λένε, «κοιτάξτε, δώσαμε ένα νομοσχέδιο και κάνουν τίποτα με αυτό. Waaaaaah!"  Πού είναι η ηγεσία σας; Γιατί είναι που δεν ουρλιάζει αιματηρή δολοφονία για όλους τη σκληρή δουλειά που βάζετε το νομοσχέδιο που πρόκειται να σπαταλήσει; Γιατί δεν είναι να σας πίεζαν τον η ΔΑΠ να κατεβείτε τα γαϊδούρια τους και να κάνουμε κάτι; Δημοκράτες δεν μπορεί να είναι κακό, αλλά σίγουρα είναι αξιολύπητος.

Οι ηγέτες που δεν κάνουν τίποτα. Τι είδους της ηγεσίας είναι αυτό;